απο{σιωπη}τικά

Έμαθα να σε, χαϊδεύω καλύτερα όταν λείπεις, χρησιμοποιώντας πάνω σου ό, τι βρω εύκαιρο,
ακροδάχτυλα
λέξεις
μάτια
τελείες
θαυμαστικά.
και εκεί που σε χάιδευα, μου χτύπησε την πόρτα η απορία.
Τί να σημαίνει άραγε 'δίνομαι';
η υπέρτατη θυσία; Λες και είμαι κάτι το σημαντικό... το αναντικατ(άστατο)
- το άστατο εντός παρένθεσης μήπως και νιώσει λίγη σιγουριά -

Ξέρεις κάτι; θα με βάψω μπλέ, έτσι δε θα με ξεχνάς στα μακρινά ταξίδια σου κι όταν με δεις μπροστά σου μια μέρα, θα με πάρεις απ'το χέρι, θα κολλήσεις πάνω μου, εγώ θα τυλίξω το πόδι μου γύρω απ'το δικό σου και θα χορέψουμε..
Μετά, θα μπορείς να με πετάξεις πάλι πίσω στη θάλασσα και να φύγεις πάλι...

Κρύβεται καλά η σιωπή πίσω από τις τελείες μου;...


Ακούω: Worlds apart